στις ίδιες λέξεις επανέρχομαι μονότονα
αυτές που έκαναν κουρέλι οι αιώνες
οι ίδιες λέξεις από μέσα μου αναβλύζουν
κόκκινο και βαθύ γαλάζιο, επανάσταση
αγάπη, όνειρο και θαύματα του κόσμου
χώμα στον ουρανό και μυστικά, ελευθερία
και πάνω απ' όλα η πατρίδα που είναι φως
και πάνω απ' όλα η ψυχή μου που είναι φώς
στις ίδιες λέξεις επανέρχομαι μονότονα
στο αίμα μου και στο άγνωστο που είμαι
(από τη συλλογή Ένα λιβάδι μέσα στη ομίχλη που ονειρεύεται, 2002)
1 σχόλιο:
H 50fm είπε...
Προδομένες λέξεις...φωτίζονται!
Μου άρεσε πολύ,Τόλη μου!
8 Ιουνίου 2009 - 8:49 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Χαίρομαι πολύ, Όλγα μου.
9 Ιουνίου 2009 - 1:19 π.μ.
Ο το πετάλι είπε...
"κόκκινο και βαθύ γαλάζιο, επανάσταση
αγάπη, όνειρο και θαύματα του κόσμου"
λιτός
όπως πάντα
με λέξεις απλές
μιλάς
για τα πολύ σημαντικά
Τόλη,
είσαι ποιητής...
11 Ιουνίου 2009 - 9:45 π.μ.
Ο Poet είπε...
Ναι, έχω αυτό το αμφίβολο προνόμιο, Νίκο μου. Να είσαι καλά.
11 Ιουνίου 2009 - 1:06 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου